Seminaria: Quo vadis human work?

2022-2023

Coralie PEREZ jest ekonomistką, badaczką na Uniwersytecie Paryskim 1 Panthéon-Sorbonne. Jest członkiem Centrum Ekonomicznego Sorbony (Cnrs-Univ de Paris 1).

Resumé

Podlegając ilościowym celom, sztywnym procedurom i częstym reorganizacjom, pracownicy często uważają, że ich praca traci sens. Jak reagują na te trudności? Czy chcą wyjechać w poszukiwaniu lepszej pracy? Jaki jest związek między zmianą znaczenia (sensu) pracy a absencją chorobową? W pracy napisanej wspólnie z Thomasem Coutrot’em “Nadanie sensu pracy” jak podaje Coralie Perez, proponujemy oryginalne zdefiniowanie sensu pracy w odniesieniu do psychodynamiki pracy. Nasze wyniki, oparte na analizie panelu powszechnego badania warunków pracy z lat 2013-2016, potwierdzają zainteresowanie uwzględnianiem sensu pracy (i warunków jej wykonywania) dla zrozumienia zachowań pracowników (mobilność, absencja) i dalej, aby pomyśleć o sposobach emancypacji “przez” i “w” pracy.  Link do spotkania

                  prof.  Marie-Anne Dujarier

 Marie-Anne DUJARIER jest socjologiem, profesorem na Uniwersytecie Paris Cité, w Instytucie Nauk Humanistycznych, Wiedzy i Społeczeństwa (IHSS), gdzie jest odpowiedzialna za studia magisterskie z socjologii klinicznej i psychosocjologii. Jest pracownikiem naukowym Laboratorium Zmian Społecznych i Politycznych (LCSP) oraz związana z LISE (CNAAM/ CNRS.

Wartości pracy

Kwestionując przypisywane znaczenie słowu „praca” w naszych społeczeństwach, Marie-Anne Dujarier pokazuje jego historyczne odmiany. Ponadto praca jest regularnie uznawana za wartość. Jednak wielka polisemia tego słowa raczej zaprasza nas do jego rozwinięcia i zastanowienia się nad wartościami, które niesie. Pozostawiając zatem binarne debaty na temat pracy, trzeba będzie zastanowić się nad relacjami i konfliktami między tymi wartościami z jednej strony a politycznymi i moralnymi zastosowaniami, jakie się z nich czyni.   Link do spotkania

                  prof.  Tomasz Schramm

Tomasz Schramm - emerytowany profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (Wydział Historyczny). Jego zainteresowania badawcze to: historia polityczna XIX i XX wieku (w szczególności stosunki francusko-polskie), historia Europy. Od 2016 przewodniczący Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk oraz współprzewodniczący Komitetu Organizacyjnego 23ego Międzynarodowego Kongresu Nauk Historycznych (Poznań 2022). W latach 2012-2020 członek Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów Naukowych. Wiceprezes Międzynarodowego Stowarzyszenia Historii Współczesnej Europy od 2000 do 2022, członek Prezydium Polskiego Towarzystwa Historycznego od roku 2004, Doktor honoris causa Uniwersytetu Jana Kochanowskiego (Kielce), Komendant Orderu Polonia Restituta i Kawaler Orderu Zasługi, Kawaler Orderu Palm Akademickich (odznaczenie francuskie). Konsul Honorowy Republiki Francuskiej w Poznaniu w latach 2006-2019.


 

Praca naukowa we współczesnym świecie (resumé)

Rozważania nad obecną sytuacją w tej dziedzinie przyjmą formę połączonych głosów wielkich uczonych, głównie polskich, których prowadzący spotkanie proponuje być „posłańcem”. Refleksje te krążą wokół konfliktów, wynikających między innymi ze „starcia kultury akademickiej z innymi przeciwstawnymi nurtami” (Piotr Sztompka), co prowadzi do „włączenia szkolnictwa wyższego i badań naukowych w gospodarkę rynkową, poddaną wymogom wydajności i konkurencyjności” (Alain Supiot) lub sytuacji, w których zarządzanie pracą naukową przeradza się z organizacji jej środowiska w podporządkowane kierownictwo tą pracą”. Refleksje te prowadzą do spostrzeżeń na temat społecznego, funkcjonalnego podporządkowania Uniwersytetu, które opiera się na jego autonomii. Autonomia uniwersytetu jawi się de facto jako “środek” jego podporządkowania innym logikom.

                  prof.  Jérôme Gautié

 Profesor Uniwersytetu Paryskiego 1 Panthéon-Sorbonne od 2005 r., wykładowca w Instytucie Administracji Gospodarczej i Społecznej (część Szkoły Prawa Sorbony); pracownik naukowy Centrum Ekonomii na Sorbonie; odpowiadający za Master 2: Przewidywanie i zarządzanie zatrudnieniem i umiejętnościami (AGEC), a także Master 2: „Administracja gospodarcza i społeczna”. Tematyka badań: Ekonomia pracy, stosunki zawodowe i polityka zatrudnienia, Epistemologia i historia myśli ekonomicznej, Ekonomiczna i społeczna historia pracy, bezrobocie, wynagrodzenia. Kierownik programu naukowego „Ekonomia polityczna” w Centrum Ekonomicznym Sorbony.

 

Postęp techniczny, poprzez rewolucję cyfrową – czy wręcz „dygitalizację”, używając terminu zapożyczonego z języka angielskiego – w ostatniej dekadzie ponownie stał się głównym problemem analizowanym nie tylko przez ekonomistów i specjalistów rynku pracy, ale także decydentów politycznych. Przede wszystkim uwagę zwraca jej potencjalny wpływ na ilość miejsc pracy. Powraca wielowiekowy lęk przed bezrobociem technologicznym wynikającym z zastąpienia człowieka przez maszynę (dziś roboty i algorytmy sztucznej inteligencji), podsycany wynikami niektórych szczególnie alarmujących badań. Musimy jednak wyjść poza podejście zanadto zakorzenione w determinizmie technologicznym, a jednocześnie zbyt skupione na samej kwestii wielkości zatrudnienia. Proces cyfryzacji („dygitalizacja”) – w szerokim tego słowa znaczeniu – wpływa nie tylko (a nawet przede wszystkim) na liczbę miejsc pracy, ale także (w szczególności) na ich charakter, a nawet „jakość”. Pojęcie „jakości pracy” obejmuje aktywność zawodową i odnosi się do wszystkich warunków pracy i zatrudnienia: tempa pracy, stopnia samodzielności w pracy, czasu pracy, statusu zatrudnienia (umowa o pracę na czas nieokreślony lub na czas określony), wynagrodzenia, ale także wymaganych umiejętności oraz możliwość szkolenia i rozwoju kariery. Wyzwaniem jest przeanalizowanie, w jaki sposób innowacje mogą wpłynąć na różne wymiary jakości pracy, aby zrozumieć bogactwo możliwych scenariuszy w zależności od zawodów i sektorów.

prof. David Cayla: Le néolibéralisme est-il en déclin? (plakat)
prof. David Cayla foto

                  prof.  David Cayla

David Cayla jest nauczycielem-badaczem (na Uniwersytecie w Angers), członkiem Granem’u, i prodziekanem ds kształcenia na Wydziale Prawa, Ekonomii i Zarządzania. Zaangażowany w ekonomię otwartą na inne nauki społeczne, jest członkiem grupy: Les économistes atterrés.

Ostatnie publikacje David CAYLA:

    •    Revues scientifiques à comité de lecture:
"How the Digital Economy Challenges the Neoliberal Agenda: Lessons from the Antitrust Policies", Journal of Economic Issues, juin 2022, Vol. 56, No 2, pp. 546-543.
"The Rise of Populist Movements in Europe: A Response to European Ordoliberalism?", Journal of Economic Issues, Juin 2019, Vol 53, No 2, pp. 355-362 (HCERES B).

    •    Ouvrages en français:
Déclin et chute du néolibéralisme, De Boeck Supérieur, Louvain-la-Neuve, oct. 2022, 288 p.
Populisme et néolibéralisme, De Boeck Supérieur, Louvain-la-Neuve, oct. 2020, 304 p.

    •    Ouvrages en anglais:
The Decline and Fall of Neoliberalism : Rebuilding the economy in an Age of crisis, Routledge, Londres, New York, 2023 (à paraître).
Populism and neoliberalism, Routledge, Londres, New York, mars 2021, 190 p.

    •    Chapitres d'ouvrages:
"Le revenu universel, instrument de l’imaginaire néolibéral", dans G. CHÂTON et M. LONG, Le revenu universel, une utopie pour le XXIe siècle ?, Berger-Levrault, Paris, oct. 2022, pp. 133-147.
"Le 'vivre ensemble' face au projet néolibéral", dans C. Bouriau, A. Moine et M. Rota (dir), Le vivre ensemble saisi par le droit, Pédone, avr. 2021, Paris, pp. 223-238.

Dominique Méda jest byłą Uczennicą École Normale Supérieure i Krajowej Szkoły Administracji we Francji. Obecnie jest profesorem socjologii na Univerisité Paris Dauphine-PSL i dyrektorem Instytutu Badań Interdyscyplinarnych w Naukach Społecznych. Jest autorką wielu książek o pracy, polityce gospodarczej i społecznej. Wśród Jej ostatnich prac: "Możliwa jest inna droga. W kierunku modelu społeczno-ekologicznego", z Ericiem Heyerem i Pascalem Lokiem; „Manifest pracy. Demokratyzować, dekomodyfikować, oczyszczać” z Isabelle Ferreras i Julie Battilana; „Czy powinniśmy poczekać na wzrost?”, z Florence Jany-Catrice. Prowadzi stałą rubrykę w Le Monde a 20 października ukaże się Jej praca: “To były lata Macrona, zbiór kronik od 2018 do 2022”.

prof. Dominique Méda: Quo vadis human work? (plakat)
prof. Dominique Méda (foto)

             prof. Dominique Méda

prof. Dominique Méda Le modèle social français est-il-coupable? (slide)

© 2021 CBZ Centrum Badań Zaawansowanych. Wszystkie prawa zastrzeżone.